🧘‍♀مراقب استرس خود باشید

تأمل کنید. چند ثانیه برای توجه به تنفسِ خود، وقت بگذارید، به آهنگ مورد علاقهٔ خود گوش کنید یا فیلمی سرگرم‌کننده تماشا کنید. هورمون استرس (کورتیزول)، واکنش ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. هُشیاریِ ذهنی، حتی به میزان کم، استرس (و درنتیجه، تولید کورتیزول) را کاهش می‌دهد.

🚭سیگار نکشید

از سیگار کشیدن، بوییدن یا استنشاق هر ماده‌ای که ممکن است برای ریه‌ها سمی باشد، خودداری کنید.

🥦تغذیهٔ سالم

آنچه می‌خورید، اهمیت زیادی دارد! برای تقویت ایمنی، طیف گسترده‌ای از غذاهای گیاهی دارای فیبر، با ارزش غذایی زیاد و سرشار از آنتی‌اکسیدان، مصرف کنید. میوه‌ها و سبزیجاتِ رنگارنگ را انتخاب کنید، لوبیا بخورید، غلات کامل مصرف کنید و از انواع چاشنی‌ها و ادویه‌ها برای بهترکردن طعم غذاها استفاده کنید.
آب فراوان بنوشید.

😴خواب مناسب

سعی کنید ٧ تا ٩ ساعت بخوابید. روال منظمی داشته باشید: برای خوابیدن و بیدارشدن خود، زنگِ هشدار تنظیم کنید. اطمینان یابید که اتاق خواب شما، نسبتاً خنک و تاریک و آرام و راحت باشد. حداقل ٩٠ دقیقه قبل از وقت خواب، از صفحهٔ نمایش دوری کنید. مقدماتی را برای ایجاد آرامشِ قبل از خواب، ترتیب دهید؛ مانند گوش‌دادن موسیقیِ آرام، یادداشت‌کردن در دفتر کارهای روزانه یا خواندن کتاب.

🤸‍♂فعالیت بدنی

فعالیت بدنی منظم و با شدت متوسط برای قوی‌نگه‌داشتن سیستم ایمنی، حیاتی است! با اینکه راهنماهای فعالیت بدنی، حداقل ٣٠ دقیقه، ۵ بار در هفته را توصیه کرده‌اند، ولی حتی ٢٠ دقیقه هم می‌تواند باعث کاهش التهاب و افزایش ایمنی شود.

🗣ارتباط با دیگران

هنگامی که ریسک بیماری واگیردار، زیاد باشد، رعایت فاصله‌گیری بدنی، ضروری است، ولی نه به‌قیمتِ انزوا یا تنهایی.

با دوستان و بستگان خود ازطریقِ شبکه‌های مجازی و پیامک و تماس تلفنی، در ارتباط باشید. احساسات مثبت، که ایمنی را بهبود می‌دهند، از ارتباط‌های اجتماعی مجازی، ولو مختصر، ناشی می‌شوند.

تقویت واکنش ایمنی بدن، عدم ابتلا به عفونت را تضمین نمی‌کند.

منبع:
کالج پزشکی سبک زندگی آمریکا (https://files.constantcontact.com/abfbc81b001/4e7c0973-293d-4cd1-89c7-796d86808393.pdf)

دانلود کتابچه‌ی غذاهایی برای پیشگیری از سرطان

(ترجمه چکیده و نتیجه‌گیری مقاله)

چکیده

مردی شصت ساله آنژین [درد قفسه سینه] معمولی داشت و پاسخ تست استرس او هم مثبت بود. او دارودرمانی و آزمایشات تهاجمی را نپذیرفت. در عوض، اتخاذ یک رژیم غذایی گیاهی و کامل را برگزید که در درجه‌ی اول شامل سبزیجات، میوه‌ها، غلات کامل، سیب‌زمینی‌ها، لوبیا‌ها، بُنشن و مغزها بود. رژیم‌های گیاهی با بهتر شدنِ لیپیدهای پلاسما، کنترل دیابت، بیماری عروق کرونر و کاهش مرگ و میر ارتباط  داده شده‌اند. اتخاذ این نوعِ درمان به‌وسیله سبک زندگی بایستی میان اولین توصیه‌ها برای بیماران دارای تصلب شرایین باشد.

نتیجه‌گیری

یک رژیم غذایی گیاهی و کامل، بدون دارو و درمان تهاجمی، به معکوس ساختن #آنژین کمک کرد. محتاطانه به‌نظر می‌رسد که این نوع از سبک زندگی برای بیمارانِ دارای تصلب شرایین بین اولین توصیه‌ها قرار بگیرد. برای بررسی بیشتر این رویکرد آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده مورد نیاز است.

توضیح: این شخص رژیم غذایی پیشین خود را رژیمی «سالم» با مرغِ بدون پوست، ماهی، لبنیات کم‌چرب و مقادیری سبزیجات، میوه‌ها و مغزها توصیف کرده بود. دستاورد تغییر آن به رژیم غذایی گیاهی و کامل، بهبودهایی است که ذکر آن در مقاله آمده است.

منبع:

Massera D, Zaman T, Farren GE, Ostfeld RJ. A Whole-Food Plant-Based Diet Reversed Angina without Medications or Procedures. Case Reports in Cardiology. 2015;2015:978906..

قابل دسترسی در:

https://doi.org/10.1155/2015/978906

امروزه بسیاری از محصولات گوشتی و لبنی با استفاده از روش‌های دامپروری متمرکز تولید می‌شوند. بدیهی است محصولات گوشتی مستلزم کشتار حیوانات‌اند، که همین موضوع برای برخی افراد به منظور کاملا کنار گذاشتن محصولات گوشتیْ کافی است. اما فراتر از این، دامپروری متمرکز منجر به خشونتی هولناک علیه #حیوانات تا فرا رسیدن زمان مرگشان نیز می‌شود؛ [در دامپروری‌ها] نگه‌داشته شدن در شرایط پرازدحام و آلوده، جراحاتی که بدون رسیدگی رها شده‌اند و عدم دسترسی به فضای بازْ عادی است.

درحالی‌که مخالفت با کشتار حیوانات دلیل رایجی است که از سوی وجترین‌ها بیان می‌شود، اینکه محصولات لبنی نیز در کشتار دخیل‌اند، اغلب نادیده گرفته می‌شود. گوساله‌های نر هنگامِ تولد از مادرانشان جدا و کشته، یا برای تهیه گوشت گوساله به اروپا صادر می‌شوند. گوساله‌های ماده به‌عنوان نسل بعدیِ گاوهای شیرده پرورش می‌یابند.
از سال ۲۰۱۰، استانداردهای ارگانیکِ انجمن خاک تصریح کرده‌اند که مجوزها می‌بایست دارای برنامه‌ای برای پایان دادن به کشتن گوساله‌های کمتر از ۵ سال باشند*.

یکی دیگر از دلایل مهم افراد برای وجترین و یا وگن شدن، حفاظت از #محیط_زیست است. صرف‌نظر از متان ناشی از حیوانات مزرعه که در انتشار ۱۸ درصد از گازهای گلخانه‌ای جهان دخیل است، جنگل‌زدایی گستره‌ای در امریکای لاتین به منظور تهیهٔ فضا برای کاشت سویا در حال وقوع است که ۹۷ درصد از این محصولات برای تغذیهٔ حیواناتِ صنایع گوشت و لبنیات رویانیده می‌شود.

محصولات گوشتی #حقوق_بشر را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، درحالی‌که مردم در برخی کشورها دچار قحطی هستند، یک‌سوم از غلات جهان به حیوانات مزرعه خورانده می‌شود.
به دلیلِ تقاضا برای تغذیهٔ حیوانات، رژیم گوشتی غربیْ زمینی چهار و نیم برابر بیشتر از رژیم وگن و دو و یک‌چهارم برابر بیشتر از رژیم وجترین مصرف می‌کند.

* با تصویب چنین قوانینی صرفا به مشتریان القا می‌شود که محصولات خیرخواهانه‌تری می‌خرند، اما این پیشنهادهای اصلاحی بیشتر در جهت افزایش بهره‌وری تولید است و رنج عظیم حیوانات همچنان ادامه می‌یابد. از طرفی هیچگاه نمی‌توان ادعا کرد که با به تأخیر انداختن، کُشتنِ حیوان عملی اخلاقی خواهد شد (مترجم).

منبع:

https://goo.gl/hTNsTX

👩🏻‍⚕ كميته پزشكان برای پزشكی مسئولانه:

🔷 خطر ابتلا به ديابت با مصرف گوشت افزایش می‌یابد 🔷

۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷

بر اساس پژوهش جديدي كه در «مجله امريكايی اپيدميولوژی» منتشر شده، مصرف گوشت با پیشرفت #دیابت نوع ۲ پیوند دارد. محققان رژيم غذايی ۶۳۲۵۷ داوطلب از مركز چینی مطالعات سلامت واقع در سنگاپور را دنبال کرده و دریافتند افرادی که بیشترین میزان گوشت قرمز (مانند گوشت خوك، گوشت گاو و گوشت بره)، ماکیان و ماهی را مصرف کرده بودند، در مقایسه با افرادی که کمترین میزان مصرف را داشتند، خطر ابتلا به دیابتشان را به ترتیب ۲۳، ۱۵ و ۷ درصد افزایش داده بودند. اين محققان در تحلیل جداگانه‌ای به اين مطلب نیز پی بردند كه با بیشتر شدن آهنِ هِم خطر ابتلا به ديابت نیز افزایش یافت. پژوهش‌های ديگر نيز نتايج مشابهی را نشان داده‌اند؛ به‌طور مثال Adventist Health Study-2 نشان داد که مصرف بيشتر محصولات حيوانی مانند گوشت قرمز و ماهی موجب افزايش خطر ابتلا به ديابت می‌شود.

منبع:

https://goo.gl/FRhxXd

دسترسی به اصل مقاله:

https://doi.org/10.1093/aje/kwx156

غیر وگن‌ها اغلب به اوضاع یقینا اسفناک دنیا اشاره می‌کنند و از وگن‌ها می‌پرسند: پس مسائل مهم عدالت اجتماعی که انسان‌ها درگیر آن‌اند چه؟ پس چرا تلاش بیشتری برای پرداختن به آن‌ها نمی‌کنید؟

چهار جواب دارم:

نخست، هیچ تعارضی اینجا وجود ندارد. وگن بودن به این معنی نیست که شما مجبورید از باقی کارهای خوبتان در دیگر مسائل عدالت اجتماعی دست بکشید. برای وگن بودن، فقط کافی است درحالیکه کارهای خوبتان را انجام می‌دهید، حیوانات را نخورید و نپوشید و از آن‌ها استفاده نکنید.

دوم، ۹۹ درصد آن‌هایی که این چنین سوالاتی می‌پرسند در رابطه با دیگر مسائل #عدالت_اجتماعی کاری نمی‌کنند جز اینکه از وگن‌ها بپرسند چرا به‌جای ترویج گیاهخواری، برای آن‌ها کاری انجام نمی‌دهند.

سوم، وگنسیم – حداقل به شکلی که من درباره‌ی آن بحث می‌کنم – درباره‌ی عدم خشونت است و خشونت آن چیزی است که ریشه‌ی تمام دیگر مشکلاتِ عدالت اجتماعی است.

و چهارم، دامپروری باعث رنجِ انسانیِ بسیار زیادی است و بی‌عدالتی اجتماعی را تشدید می‌کند.

پروفسور گری. ال فرانسیون

منبع:

https://goo.gl/S9iEUi

برای مطالعه‌ی عمیق درباره وگنیسم و ارتباطات آن با ‌عدالت اجتماعی و حقوق بشر، منابع زیر را دنبال کنید:

Deckers, J. (2016). The Consumption of Animal Products and the Human Right to Health Care. In: Deckers, J, Animal (De)liberation. London: Ubiquity Press. DOI: https://doi.org/10.5334/bay.bJones, R . C. (2015). Animal rights is a social justice issue. Contemporary Justice Review, 18(4), 467-482. https://doi.org/10.1080/10282580.2015.1093689

Rowley J. (2016) Human Rights are Animal Rights: The Implications of Ethical Veganism for Human Rights. In: Castricano J., Simonsen R. (eds) Critical Perspectives on Veganism. The Palgrave Macmillan Animal Ethics Series. Palgrave Macmillan, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-33419-6_4

David A. Nibert. (2013) Animal Oppression and Human Violence: Domesecration, Capitalism, and Global Conflict. Columbia University Press

Jasper, James & Nibert, David. (2003). Animal Rights/Human Rights: Entanglements of Oppression and Liberation. Contemporary Sociology. 32. 344. 10.2307/3089188.

یا این پست را به فارسی بخوانید:

https://t.me/iranveg/1131

بیایید درباره‌ی تاثیرگذارترین نوع گفت و گو و طرفداری از وگنیسم صحبت کنیم. چون اگر می‌خواهیم مباحثه‌هایی سازنده که به نفع حیوانات تمام می‌شوند داشته باشیم، پرداختن به این موضوع خیلی مهم است.

یکی از اصلی‌ترین چیزهایی که وقتی وارد یک بحث می‌شوید باید به‌خاطر داشته باشید این است که شخصی که با او صحبت می‌کنیم قضاوتش درباره‌ی وگنیسم را بر این گفت و گو بنا می‌کند، بنابراین مهم است که عقلانی و خونسرد باشیم، چرا که اگر نامعقول به‌نظر برسیم، این موضوع باعث می‌شود وگنیسم برای فردی که با اوصحبت می‌کنیم نامعقول به‌نظر بیاید.

با وجود این که چنین گفت و گوهایی می‌توانند بسیار خسته کننده باشند، همچنین مهم است که همدل، با ادب و همراه باقی بمانیم. چرا که بالاخره ما هم زمانی از همین بهانه‌ها و استدلال‌ها برای وگن نشدن استفاده کردیم. آزرده به‌نظر رسیدن یا رفتاری حاکی از برتریِ اخلاقی و ذهنی داشتن، تنها، باعث دورتر شدن آن‌هایی می‌شود قصد داریم با آن‌ها گفت و گو کنیم.

گوش دادن به مخاطب و پیوند برقرار کردن با او بسیار موثراند چرا که باعث می‌شود شخصی که با او صحبت می‌کنید احساس راحتی بیشتری بکند و کمتر احساس قضاوت شدن به او دست دهد. و این دقیقا همان موقعی است که شما می‌توانید گفت و گویی واقعا موثر داشته باشید. در عوضِ این که جوری رفتار کنیم انگار از هرچیزی که وجود دارد باخبریم، همیشه جوری رفتار کنیم که انگار می‌توانیم چیزی از آن‌ها یاد بگیریم. استدلال‌هایی که بکار می‌برند را جدی بگیرید، به‌جای این که متوسل به خشونت بشوید و به‌وضوح آزردگی خاطرتان را نشان بدهید، از دلیل و منطق برای رد کردن بهانه‌های‌شان استفاده کنید.

درطول مدت کنشگری‌ام برای وگنسیم، مهم‌ترین تکنیکی که به آن دست یافته‌ام این است که به‌آسانی به‌جای جواب دادن، سوال بپرسم. نام این روش، روش سقراطی است چرا که توسط سقراط، فیلسوفی یونانی ابداع شده و در درمان و مشاوره از آن استفاده ‌می‌شود. با سوال پرسیدن، ما این فرصت را به کسی که با او گفت و گو می‌کنیم می‌دهیم که بدون این که گفته شود چه احساسی باید داشته باشد، خودش به نتیجه برسد. در این حالت جوابی که شخص در پاسخ به شما می‌گوید، نظر واقعیِ خودش خواهد بود. پس وقتی مجموعه‌ای از سوالات می‌پرسید تا ریاکاری و ناهماهنگی شناختی (۱) درباره‌ی ادراک‌شان از حیوانات را  برجسته کنید، آشکارسازی و فهم این قضیه را به خودشان می‌سپارید.

با استفاده از این روشِ پرسیدن سوال‌ها شما تفکر انتقادی داشتن را تشویق می‌کنید و ایده‌هایی از شخص بیرون می‌کشید که معمولا در کسی که با او صحبت می‌کنید تناقضاتی به‌وجود می‌آورد. این بسیار مهم و یکی از موثرترین راه‌ها برای کاشت ایده در ذهن مخاطب‌تان است چرا که شما شخص را رها می‌کنید تا خود را به سوال بکشد و برای این واقعیت که رفتارش با اخلاقی که به آن باور دارد ناهمخوان است، راهی بیابد.

مثال‌هایی از پرسیدن، به‌جای جواب دادن می‌توانند این‌ها باشند:

«فکر می‌کنی خشونت علیه حیوانات اشتباهه؟» در عوضِ «خشونت علیه حیوانات اشتباهه».

«راه مهربانانه‌ای برای کشتن یه حیوون وجود داره؟» در عوضِ «هیچ راه مهربانانه‌ای برای کشتن یه حیوون وجود نداره».

«فکر می‌کنی چرا یه گاو شیر تولید می‌کنه؟» در عوضِ «یه گاو شیر تولید می‌کنه که به بچه‌اش غذا بده».

«فکر می‌کنی بین خوردن یه سگ و خوردن یه گوسفند فرقی هست؟» در عوضِ «هیچ فرقی بین خوردن یه سگ یا یه گوسفند وجود نداره».

مثال دیگری بزنم، اخیرا در یک رویداد “بی‌نام و نشان برای حیوانات” شرکت کردم (رویدادی که تصاویر کشتار حیوانات روی مانیتور به عموم مردم نشان داده می‌شود و یک تیم از کنشگرانِ وگن، با افرادی که می‌ایستند تا تصاویر را تماشا کنند صحبت می‌کنند) و وقتی داشتم با مردی تصاویر را تماشا می‌کردم، به من گفت «با این تفاسیر، اصلا مطمئن هستیم که حیوونا میتونن رنج بکشن؟» در عوضِ این که فقط جواب بدهم «آره، البته که حیوونا رنج می‌کشن» از او خواستم مانیتوری را که گاوهایی در آن داشتند کشته می‌شدند، ببیند و پرسیدم «تو چی فکر می‌کنی؟ به نظرت اینجوری به چشم میاد که اون گاوا هم دارن رنج می‌کشن؟» که به این سوال جواب داد: «آره، به‌وضوح هم دارن رنج می‌کشن».

۱٫ ناهماهنگی شناختی در دانش روان‌شناسی، نوعی استرس ذهنی یا ناهنجاری و احساس ناخوش‌آیندی‌ است که بر اثر شرایطی همچون ایجاد و القای همزمانِ دو یا چند دیدگاه، عقیده، ارزش و یا اندیشۀ ناهمساز در یک فرد به‌وجود می‌آید. مثلا از یک سو شخص خود را دوست‌دار حیوانات می‌داند و از سویی دیگر آن‌ها را می‌خورد. یا شخص مخالف تحمیل رنج غیرضروری به حیوانات است اما می‌داند که وقتی غذای حیوانی می‌خورد، مشغول انجام همین کار است. [م]

منبع:

۳۰ non-vegan excuses & how to respond to them, earthling ed, Pg 3-5 (با اندکی تغییر)

(ترجمه‌ی چکیده مقاله)

اهداف: اصلاحاتی در سبک زندگی که ممکن است علائم یائسگی را کاهش دهند علاقه‌مندان زیادی پیدا کرده است. رژیم غذایی گیاهخواری با خطر کمتر ابتلا به بیماری‌های مزمن و همچنین محیط هورمونی سالم‌تر ارتباط داده شده‌ است. هدف ما در این مطالعه‌ی مقطعی نظرسنجی از زنان یائسه و پیش‌یائسه برای تحقیق درباره‌ی علائم قاعدگی و الگوی تغذیه‌ای بود.

طراحی مطالعه: توزیع نظرسنجی در سال ۲۰۱۶-۲۰۱۵  زنان وگن، وجترین و همه‌چیزخوارِ ۴۵ تا ۸۰ ساله را هدف قرار داده بود که در وب‌سایت‌های اجتماعیِ سالمندی و وجترین و رستوران‌ها و رویداد‌های وگن فعال بودند.

معیارهای اصلی نتیجه‌گیری: وازوموتور [برای مثال گُرگرفتگی و تعرق شبانه] و علائم فیزیکی را منطبق بر پرسشنامه‌ی کیفیت زندگیِ مختص یائسگی (MENQOL) و الگوی تغذیه‌ای طبقه‌بندی شده بر اساس مصرف پروتئین حیوانی که در پاسخ به سوالاتی درمورد فراوانی غذاها بود بررسی کردیم.

یافته‌ها: از میان ۷۵۴ شرکت‌کننده‌ای که پرسشنامه را تکمیل کردند، ۶۰۴ نفر گزارش دادند که پیش‌یائسه (n = 121) یا ‌یائسه (n = 483) بودند که ۵۳۹ نفرشان سوالات فراوانیِ غذاها را نیز تکمیل کردند. وازوموتور و علائم فیزیکی [یائسگی] درهمه‌چیزخواران (n = 304، حداقل ماهانه گوشت و یا گوشت‌مرغ مصرف می‌کردند) و وگن‌ها (n = 125، از تمام پروتئین‌های حیوانی دوری می‌کردند) با استفاده از مدل‌های خطی عمومی مقایسه شد. متغیرهای کمکی شامل سن، ورزش، درمان جایگزینی هورمون، داشتن یا نداشتن ارگان‌های تولیدمثل و سنِ یائسگی می‌شد. در میان زنان پیش‌یائسه، وگن‌ها وازوموتور (p < 0.01) و علائم فیزیکیِ (p <0.01) کمتر آزاردهنده‌ی ای گزارش دادند. در مورد هر دو نوع نشانگان، سبزیجات بیشتر و غذاهای گوشتی کمتر با علائم کمتر آزاردهنده پیوند داشتند (مقادیر  p < 0.05).

نتیجه‌گیری: رژیم غذایی گیاه‌پایه ممکن است برای زنانی که در دوره‌ی گذارِ یائسگی‌شان به‌سر می‌برند و راه‌حلی طبیعی را برای مدیریت علائم‌شان ترجیح می‌دهند مفید باشد.

منبع:

Bonnie Beezhold, Cynthia Radnitz, Robert E. McGrath, Arielle Feldman, Vegans report less bothersome vasomotor and physical menopausal symptoms than omnivores, Maturitas, Volume 112, 2018, Pages 12-17, ISSN 0378-5122.

قابل دسترسی در:

https://doi.org/10.1016/j.maturitas.2018.03.009

زمینه: بیماری‌های قلبی-عروقی (CVD) بارِ عمده‌ای بر اقتصاد ایالات‌متحده وارد می‌کنند. عوامل خطر-آفرین این بیماری‌ها، مخصوصا فشارخون و بیش‌بود کلسترول، معمولا با دارو-درمانی معالجه می‌شوند. اثربخشی پنج‌ساله‌ی چنین داروهایی برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی، ۵% تخمین زده می‌شود. رژیم‌های گیاه‌پایه به‌عنوان کاهنده‌ی موثر این عواملِ خطرآفرین ظهور کرده‌اند.

فرضیه: اجرایی کردن رژیم گیاه‌پایه‌ای معین برای چهار هفته در کلینیکی سرپایی، ممکن است عوامل خطرآفرینِ بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش داده و از بارِ داروهای بیمار بکاهد.

روش‌ها: مشارکت‌کنندگان رژیمی گیاه‌پایه را دنبال می‌کردند شامل غذاهایی که با روشی مشخص، متناسب با یک سیستم طبقه‌بندی مواد غذایی، آماده شده بود. آن‌ها میوه‌ها، سبزیجات، دانه‌ها و آووکادو را به شکل خام استفاده کردند. تمام  فراورده‌های حیوانی از رژیم غذایی حذف شده بود. داده‌های آنتروپومتریک [انسان‌سنجانه] و هِموداینامیک [پویایی جریان خون] به‌طور هفتگی و به مدت چهار هفته به‌دست آمد. نشانگرهای زیستیِ آزمایشگاهی در ابتدای مطالعه و [در طول] چهار هفته جمع‌آوری شد. نیازهای دارویی هر هفته ارزیابی شد. داده‌ها با آزمون T زوجی و اندازه‌گیری‌های تکراری یک طرفه ANOVA تحلیل شد.

نتایج: کاهش قابل توجهی در فشارخونِ (P < 0.0005) سیستولیک (۱۶٫۶mmHg-) و دیاستولیک (۹٫۱mmHg-)، لیپید‌های سرم (P ≤ ۰٫۰۰۸) و مصرف کلی داروها (P < 0.0005) مشاهده شد. دیگر عوامل خطرآفرینِ بیماری‌های قلبی-عروقی، شامل وزن (P < 0.0005)، [اندازه‌ی] دور کمر (P < 0.0005)، ضربان قلب (P = 0.018)، انسولین (P < 0.0005)، هموگلوبین گلیکوزی شده (P = 0.002) و پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا (P = 0.001) نیز کاهش پیدا کردند.

نتیجه‌گیری: می‌توان رژیم گیاه‌پایه‌ای معین را به‌عنوان راهبردِ درمانیِ موثری برای کاهش عوامل خطرآفرین بیماری‌های قلبی-عروقی و کاستن از بار داروی بیمار در کلینیک سرپایی به‌کار برد.

http://i63.tinypic.com/293egt1.png

✅ مشارکت‌کنندگان پس از ۴ هفته اتخاذ یک رژیم گیاه‌پایه‌ی معین، به‌طور متوسط ۶٫۷ کیلوگرم کاهش وزن داشتند… کاهش در فشارخون با کم شدن مصرف داروهای فشارخون (پس از چهار هفته، ۳۳% کاهش) همراه بود. علاوه‌براین، آن‌هایی که داروهای پایین‌آورنده‌ی قند خون، شامل انسولین داشتند، مصرف دارویی‌شان را تا ۸۷% کاهش دادند. روی هم رفته، مصرف کل داروها پس از چهار هفته تا ۴۰ درصد کاهش یافت.

@IranVEG

@VEGReferences

منبع:

Najjar RS, Moore CE,Montgomery BD. A defined, plant-based diet utilized in anoutpatient cardiovascular clinic effectively treats hypercholes-terolemia and hypertension and reduces medications. Clin Car-diol. 2018;41:307–

قابل دسترسی در:

https://doi.org/10.1002/clc.22863

(ترجمۀ نکات کلیدی مقاله)

🔸پرسش: نقش الگوهای تغذیه‌ای گیاه‌پایه در پیش‌گیری اولیۀ دیابت نوع دو بین بزرگسالان چیست؟

🔸یافته‌ها: در این مرورِ نظام‌مند و فراتحلیل مطالعات مشاهده‌ایِ آینده‌نگر که ارتباط میان الگوهای تغذیه‌ای گیاه‌پایه و خطر ابتلا به دیابت نوع دو بین بزرگسالان را ارزیابی می‌کند، پیروی بیشتر از الگوهای تغذیه‌ای گیاه‌پایه با خطر کمتر ابتلا به دیابت نوع دو در ارتباط است؛ این ارتباط هنگامی که غذاهای گیاهیِ سالمی همچون میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل [برنج قهوه‌ای و نان سبوس‌دار]، حبوبات و مغزیجات در الگوی غذایی جای داشته‌اند، قوی‌تر بوده است. یافته‌های پژوهش به طور گسترده‌ای در چندین زیرگروهِ از پیش تعیین شده و در تحلیل حساسیت، سازگار بود.

🔸مفهوم: پیروی از الگوهای تغذیه‌ای گیاه‌پایه، به‌خصوص آن‌هایی که غنی از گیاهانِ سلامتی‌بخش‌اند، با خطر کمتر ابتلا به دیابت نوع دو در ارتباط است.

🔻پی‌نوشت: در تعریف این مطالعه از الگوهای تغذیه‌ای گیاه‌پایه، رژیم‌های غذایی وجترین و وگن هم به حساب آورده شده‌اند.

منبع:

Qian F, Liu G, Hu FB, Bhupathiraju SN, Sun Q. Association Between Plant-Based Dietary Patterns and Risk of Type 2 Diabetes: A Systematic Review and Meta-analysis. (https://doi.org/10.1001/jamainternmed.2019.2195) JAMA Intern Med. Published online July 22, 2019.

این توجیه در ظاهر شاید تا حدی مضحک باشد اما به اعتقاد من می‌تواند موجه به نظر برسد، به ویژه اگر جواب آن را ندانید. توجیه مزبور بر اساس این تفکر است که اگر ما از خوردن حیوانات دست بکشیم، همه‌شان در طبیعت رها خواهند شد و برای محیط‌زیست‌ خرابی به‌بار خواهند آورد یا اینکه سلاخی شده و بعد هم دورانداخته می‌شوند.

برای نشان دادنِ بی‌پایگی این توجیه کافی است بر این واقعیت تأکید کنیم که صنعت دامپروری مبتنی بر سیستم عرضه و تقاضا است: با خرید فراورده‌ها، عرضۀ فراورده‌های بیشتری را تقاضا می‌کنیم. دامداران حیوانات را فقط به آن اندازه که بتوانند بفروشند پرورش می‌دهند، نه بیشتر از آن. چون از لحاظ اقتصادی عملی نیست. حال، از آنجا که قرار نیست همۀ مردم دنیا یک شبه وگن شوند، بلکه این تغییر روندی تدریجی است که طی یک دورۀ طولانی رخ می‌دهد، نتیجه می‌گیریم هرچه افرادِ بیشتری به وگن شدن روی بیاورند، حیواناتِ کمتر و کمتری متناسب با میزان گسترش وگنیسم، پرورش داده خواهند شد.

با ادامۀ گسترش این جنبش، الگوی یاد شده نیز ادامه خواهد یافت و این بدان معناست که وقتی سرانجام به دنیایی ‌برسیم که وگنیسم در آن حاکم است، دامداران دیگر حیوانات را برای تولید فراورده‌های دامی پرورش نخواهند داد. در نتیجه هرگز شرایطی به وجود نخواهد آمد که میلیاردها حیوان در طبیعت رها شوند یا برای سلاخی به کشتارگاه‌ها منتقل و سپس دور انداخته شوند. حتی در مواردی بعضی از غیروگن‌ها به من گفته‌اند که وگن بودن به معنای واقعی کلمه وگن نیست چرا که باز هم میلیاردها حیوان باید کشته شوند. اما وقتی منطقِ عرضه و تقاضا را برای این توجیه به کار ببریم به راحتی می‌توان فهمید که این اظهارنظر کاملاً دور از واقعیت است.

این گفتگو اغلب تا جایی ادامه خواهد یافت که طرفِ غیروگن اظهار می‌کند در این صورت نسل این حیوانات منقرض خواهد شد. این هم در واقع استدلالی جالب است چرا که بدیهی است تعداد این حیوانات به طور تصاعدی تا جایی که منقرض شوند کاهش خواهد یافت. به این موضوع از جهات مختلفی می‌توان نگاه کرد. حیواناتی که آن‌ها را می‌خوریم یا برای تغذیۀ خود از آن‌ها بهره‌کشی می‌کنیم، در وضعیت طبیعی نیستند بلکه همگی اهلی شده‌اند، به طور گزینشی پرورش یافته‌اند یا به نحوی از انحاء دستکاری شده‌اند و این بدان معنا است که هرگز قرار نبوده به این شکل وجود داشته باشند.

گاوهای شیرده به گونه‌ای دستکاری شده‌اند که تا ده برابر بیشتر از حالت طبیعی شیر تولید کنند؛ مرغ‌های تخم‌گذار به نحوی پرورش یافته‌اند که سالانه تا ۳۰۰ تخم بگذارند (برخلاف ۱۰ تا ۲۰ تخمی که در شرایط طبیعی می‌گذارند)؛ مرغ‌های گوشتی هم طوری پرورش داده شده‌اند که با سرعتی باورنکردنی به‌طرزی غیرعادی بزرگ شوند؛ و دستکاری گوسفندها هم به صورتی بوده که بیشتر از شرایط طبیعی پشم تولید کنند و اغلب تعداد بره‌هایشان هم بیشتر از چیزی است که به‌طور معمول به دنیا می‌آورند.

به دلیل این دستکاری‌ها بسیار بعید است که هیچ کدام از این حیوانات بتوانند به خودی خود در طبیعت زنده بمانند و به همین علت نیاز دارند که انسان‌ها از آن‌ها مراقبت و نگهداری کنند. سرانجام واقعاً به جایی خواهیم رسید که باید تصمیم بگیریم آیا می‌خواهیم جمعیت‌های سالمی از این حیوانات را حفظ کنیم یا نه، یا اینکه فکر می‌کنیم از نظر اخلاقی بهتر است که این گونه‌ها دیگر وجود نداشته باشند و اکوسیستم‌هایمان را از نو با تنوع زیستیِ طبیعی‌شان پر کنیم. به علاوه، به لحاظ نظری قادر خواهیم بود بسیاری از جانوران وحشی طبیعی را بار دیگر به زیستگاه‌هایشان برگردانیم چرا که دیگر نیازی نخواهیم داشت چنین مناطق وسیعی را به دامپروری اختصاص دهیم(۱).

البته بدیهی است پناهگاه‌هایی همچنان باقی خواهند ماند که حیوانات نجات‌یافته بتوانند در آنجا زندگی کنند و همیشه افراد زیادی خواهند بود که علاقمندند وقت و پول خود را برای نگهداری از حیوانات پرورش‌یافته صرف کنند و مراقبتی را که نیاز دارند از آن‌ها به عمل بیاورند.

فکر می‌کنم توجه به این نکته هم مهم است که بسیاری از این حیوانات، بومیِ سرزمین‌هایی که به‌طور مصنوعی در آن‌ها پرورش داده می‌شوند نیستند؛ برای مثال گوسفند بومیِ امریکا نیست و نباید در آنجا باشد و متأسفانه این [گونه‌های] حیات وحشِ طبیعیِ منطقه است که با پیامدهای این مسئله مواجه می‌شود زیرا زیستگاه‌های طبیعی‌شان به منظور ایجاد زمین‌های کشاورزی و دامپروری تخریب می‌گردد. ضمنا حیوانات وحشیِ بومی اغلب برای محافظت از گله‌های دامپروران شکار شده یا کشته می‌شوند (۲).

به اعتقاد من اگر کسی موضوع انقراض را مطرح کند، باید به او یادآور شویم که دامپروری صنعتی مهمترین علت انقراض گونه‌ها است (۳) و ما هم‌اکنون در گسترده‌ترین انقراض انبوه گونه‌ها (https://t.me/iranveg/873) در ۶۵ میلیون سال گذشته قرار داریم. بنابراین اگر این افرادِ پرسشگر نگران منقرض شدن گونه‌هایند، جدا باید وگن شوند!

منبع:
۳۰ non-vegan excuses & how to respond to them (https://www.earthlinged.com/ebook/), earthling ed, Pg 12-13

[تهیه کننده: سینا مومنی]

▪️پانویس‌های مجموعه وگ

۱٫ بنا بر پژوهش (https://www.theguardian.com/environment/2018/may/31/avoiding-meat-and-dairy-is-single-biggest-way-to-reduce-your-impact-on-earth) محققین دانشگاه آکسفورد، بدون گوشت و لبنیات، میزان استفاده از زمین‌های زراعی دنیا تا ۷۵% کاهش می‌یابد که برابر است با مساحتی به بزرگای ایالات متحده، چین، اتحادیه‌ی اروپا و استرالیا باهمدیگر، به‌گونه‌ای که همچنان می‌توان نیازهای تغذیه‌ای تمام مردم دنیا را تامین کرد.

۲٫ در سال ۲۰۱۶ دولت آمریکا ۲٫۷ میلیون حیوان وحشی را کشت (https://www.thedodo.com/wildlife-services-animals-killed-2016-2314386141.html) که حدودا ۱٫۶ میلیون آن‌ها بومی بودند. این یعنی حدودا ۵ حیوان در هر دقیقه. دامدارانی که گاوها و گوسفند‌هایشان را در زمین‌های عمومی به چَرا می‌برند می‌گویند که این خدمت دولت برای آن‌ها حیاتی است و بدون «رسیدن به حساب شکارچیان (https://news.nationalgeographic.com/2016/02/160212-Wildlife-Services-predator-control-livestock-trapping-hunting/)»، آن‌ها نمی‌توانند به فعالیت دام‌داری‌شان بپردازند.

۳٫ تولید دام بزرگ‌ترین عامل (https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2015.07.022) نابودی زیستگاه‌هاست. تولید دام به‌طور خاص در کشورهای استوایی که جایگاه بخش اعظمی از تنوع زیستی دنیاست در حال افزایش است.

🔺از دهۀ ۱۹۳۰ می‌دانسته‌ایم که دیابتِ نوع دو، با رژیمی گیاه‌پایه قابل پیش‌گیری، متوقف‌کردن و واپس راندن است.
با پنج سال پیروی از این رژیم، حدود یک‌چهارم از بیماران مبتلا به دیابت در آن پژوهشِ اولیه، توانستند مصرف انسولین را به‌طور‌کامل کنار بگذارند.

🔺با این‌حال، رژیم‌های گیاه‌پایه نسبتاً کم‌کالری‌اند. آیا امکانش هست که دیابتِ این افراد صرفاً به دلیل کاهش زیادِ وزن بهتر شده باشد؟ برای حل این مسئله به پژوهشی نیاز داریم که در آن، افراد از رژیم غذایی‌ای سالم پیروی کنند اما مجبور شوند آن‌قدر زیاد غذا بخورند که اصلاً وزن کم نکنند. آنگاه می‌توانیم متوجه شویم آیا رژیم‌های گیاه‌پایه، فراتر از این کاهش وزنِ آسان، فواید خاص دیگری هم دارند یا نه. برای چنین مطالعه‌ای باید ۴۴ سال صبر می‌کردیم، که در ویدیوی زیر آن را توضیح داده‌ام.

🔺افراد موردِ مطالعه هر روز وزن می‌شدند. اگر شروع به کاهشِ وزن می‌کردند، به خوردن غذای بیشتر مجبور می‌شدند، آن‌قدر بیشتر که درواقع برخی از شرکت‌کننده‌ها نمی‌توانستند آن‌همه غذا را بخورند. با این‌حال آن‌ها در نهایت با این وضعیت انطباق پیدا کردند، درنتیجه با وجود محدود کردن مصرفِ گوشت، تخم‌مرغ، لبنیات و هله‌هوله‌جات هیچ تغییر چشمگیری در وزن رخ نداد.

🔺آیا رژیم غذایی گیاه‌پایه بدون کاهش وزن هم کمکی ‌کرد؟ نیاز کلی به انسولین حدوداً ۶۰% کاهش یافت و نیمی از افراد مبتلا به دیابت توانستند انسولین را کاملاً کنار بگذارند؛ تکرار می‌کنم، بدون هیچ تغییری در وزنشان. این امر چند سال طول کشید؟ اصلاً به سال هم کشیده نشد. حدوداً ۱۶ روز طول کشید. فقط ۱۶ روز.

🔺می‌خواهم موضوع را کاملاً روشن کنم، دربارهٔ افرادی صحبت می‌کنیم که ۲۰ سال دیابت داشته و روزانه ۲۰ واحد انسولین تزریق می‌کرده‌اند؛ سپس، بعد از ‌حدودِ ۱۳ روز، به لطف پیروی از رژیمی گیاه‌پایه در کمتر از دو هفته -حتی بدون کاهش وزن- مصرف انسولینشان را کاملاً قطع کردند. حیرت‌انگیز است. بیست سال دیابت و بعدْ کنار گذاشتن انسولین در کمتر از دو هفته. بیست سال دیابت داشتند، چون هیچکس دربارۀ رژیمی گیاه‌پایه به آن‌ها چیزی نگفته بود. دهه‌ها بود که آن‌ها فقط ۱۳ روز با رهایی از دیابت فاصله داشتند.

🔺در ویدیو (https://t.me/iranveg/1794)، از بیمارِ شماره ۱۵ داده‌هایی را نشان می‌دهم:
مصرف ۳۲ واحد انسولین در گروه کنترل و سپس ۱۸ روز پس از شروع رژیمی گیاه‌پایه، قطع کامل مصرف انسولین. قند خون پایین‌تر، درحالیکه ۳۲ واحد انسولین کمتری مصرف می‌کرد. این است قدرت گیاهان. و این نتیجه بدون هیچ کاهش وزنی بود. این شخص، تا این حد بهبود پیدا کرد.

🔺به‌علاوه، کلسترول‌شان حسابی و تا زیر ۱۵۰ پایین آمد. نظر به اینکه «تغييرات اندک در رژيم غذايی معمولاً فقط باعث کاهشی اندک در کلسترول ال‌دی‌ال می‌شود» می‌خواهید ديابت‌تان چقدر محدود شود؟
«هرچیزی در حد تعادل‌» احتمالاً حقیقی‌تر از آن چیزی است که مردم فکرش را می‌کنند. تغییرات اندک در رژیم غذاییِ افراد مبتلا به دیابت می‌تواند باعث اندکی کوری، اندکی نارسایی کلیوی و اندکی قطع عضو، شاید فقط در حد چند انگشت، شود. تغییر مختصر و میانه‌روی در همه چیز لزوماً خوب نیست. آن گزارش خبری از مطالعه‌ای را به یاد ‌آورید که در آن ادعا شده بود رژیم‌های غذایی‌ شامل گوشت، تخم‌مرغ و لبنیات زیاد، ممکن است به همان اندازۀ سیگار کشیدن، برای سلامتی مضر باشند و به این امر اشاره داشت که افرادی که پروتئین حیوانی زیادی می‌خورند، چهار برابر خطر بیشتری برای مرگ ناشی از سرطان یا دیابت دارند. اگر به خود مطالعه رجوع کنید، خواهید دید که این ادعا اصلاً درست نیست. آن‌هایی که پروتئین حیوانیِ زیادی خورده بودند، خطر مرگ ناشی از دیابتشان فقط ۴ برابر نبود، بلکه درواقع آن‌ها ۷۳ برابر خطر بیشتری برای مرگ داشتند. افزایش ۷۳ برابری خطر. و افرادی که میانه‌روی را انتخاب کردند، یعنی مقادیر اندکی پروتئین حیوانی مصرف می‌کردند، در معرض خطر ۲۳ برابری مرگ ناشی از دیابت بودند.

سلامت باشید

دکتر مایکل گرِگِر (http://t.me/nutritionfactsfarsi)

📎ویدیوی مرتبط با متن را در اینجا (https://t.me/iranveg/1794) مشاهده کنید.

منبع:
How Not to Die from Diabetes (https://www.care2.com/greenliving/how-not-to-die-from-diabetes.html#15637529040312&action=expand_widget&id=0&data=)

👩‍⚕️ کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه:

🔷 رژیم‌های غذایی گیاهی برای سلامتی قلبی-متابولیکی مفید است 🔷

۹ آگوست ۲۰۱۷

طبق گزارشی که در نسخه ویژه مجله نوترینتز (Nutrients) منتشر شده است رژیم‌های غذایی گیاهی به جلوگیری و درمان بیماری‌های قلبی-سوخت و سازی مثل سکته، بیماری #قلبی و #چاقی کمک می‌کنند.

نویسندگان در پژوهشْ اثربخشی رژیم‌های گیاهی بر کاهش خطر ابتلا به بیماری‌هایی شامل بیماری‌های قلبی-عروقی، چاقی و دیابت را تحلیل کردند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که رژیم غذایی وجترین و به‌خصوص وگان بر روی کنترل وزن و [شاخص] گلیسمی موثر است و فواید قلبی‌-عروقی و سوخت و سازی شامل معکوس کردن گرفتگی رگ‌ها و کاهش چربی و فشار خون را دارا می باشد. ساز و کار‌های ممکن [که باعث چنین اثربخشی‌ای می‌شوند] شامل افزایش فیبر، پروتئین گیاهی و مصرف آنتی‌اکسیدان، کاهش چربی اشباع، کلسترول و کالری مصرفی است.

نویسندگان توصیه می‌کنند که رهنمودهای غذایی آینده و دیگر سیاست‌های تغذیه‌ای بر رژیم‌های غذایی گیاهی به عنوان ابزاری برای جلوگیری و درمان بسیاری از مشکلات سلامتی تاکید کنند.

منبع:

https://goo.gl/JVbB16

دسترسی به مقاله:

https://doi.org/10.3390/nu9080848

(ترجمه بخش‌هایی از مقاله)

🔎  کاربرد گستردهٔ ضدمیکروب‌ها در دامپروری، بزرگترین عامل تاثیرگذار بر حضور باکتری‌های مقاوم به ضدمیکروب (ARB) در غذاهایی با منشأ حیوانی است. بااین‌وجود، ممکن است فاضلابِ حیوانات پرورش داده شده بر سبزیجاتِ حاصل از زمین‌هایی که با کود حیوانی بارور شده اند اثر بگذارد، ولی عمدتاً این امر ناشناخته باقی مانده است که آیا باکتری‌های مقاوم به ضدمیکروب (ARB) به سبزیجات و رودۀ انسان منتقل می‌شود یا نه و میزان آن چقدر است. می‌توان چنین فرضیه‌سازی کرد که غذاهایی با منشأ حیوانی و گیاهی نقشی متفاوت در انتقال باکتری‌های مقاوم به ضدمیکروب، به رودۀ انسان دارند و رژیم‌های غذایی گوناگون را می‌توان با بارهای متفاوتِ ژن‌ مقاومت ضدمیکروبی (ARG) مشخص کرد.

⛔️ نتایجْ تاییدکنندۀ نقش رژیم‌های همه‌چیزخوارانه و وجترین در انباشتِ ژن‌های‌ مقاومت ضدمیکروبی (ARGs) است و به نقشی محتمل برای مصرف غذاهایی با منشأ حیوانی اشاره می‌کند.

✅ سبک زندگی وگن با کاهشِ بارِ ژن‌های‌ مقاومت ضدمیکروبی در رودۀ انسان پیوند دارد.

🔖 یافته‌های این مطالعه، نقش رژیم غذایی در انباشت ژن‌های‌ مقاومت ضدمیکروبی را روشن می‌کند و حاکی از این است که غذاهای دارای منشأ حیوانی در حمایت از گسترش و تثبیت ژن‌های‌ مقاومت ضدمیکروبی درون جمعیت میکروبی رودۀ انسان دخالت دارند.

منبع:

Losasso Carmen , Di Cesare Andrea , Mastrorilli Eleonora , Patuzzi Ilaria , Cibin Veronica , Eckert Ester M , Fontaneto Diego , Vanzo Angiola , Ricci Antonia , Corno Gianluca , Assessing antibiotic resistance gene load in vegan, vegetarian and omnivore human gut microbiota (https://doi.org/10.1016/j.ijantimicag.2018.07.023), International Journal of Antimicrobial Agents (2018).

🔊 پیش‌بینی شده است که تا سال ۲۰۵۰ مرگ‌ومیر ناشی از مقاومت آنتی‌بیوتیکی، از مرگ‌ومیر ناشی از سرطان هم پیشی خواهد گرفت. اطلاعات بیشتر از مضرات مقاومت‌آنتی‌بیوتیکی را در اینجا (https://t.me/iranveg/1478) بخوانید.

⚠️ در ایران و  در سال ۱۳۸۹ برای تولید یک کیلوگرم گوشت، شیر و تخم مرغ ۱۳۳ میلی‌گرم آنتی‌بیوتیک در مزارع دام و طیور مصرف شد. نتایج (https://t.me/iranveg/1563) حاکی از این است که میزان استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ در ایران بالاتر از کشورهای توسعه یافته است.

ممکن است فکر کنید که هیچ آبی برای صبحانه مصرف نمی‌کنید. اما بعد شاید به یاد آورید که برای تهیه‌ی چای یا قهوه از آب استفاده می‌کنید، و البته شیری که می‌خورید. آیا به‌لحاظ فنی مقداری آب در آن به‌کار برده نشده؟ درمجموع، شما حداقل ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌لیتر آب مصرف می‌کنید. درست است؟

بیایید مسئله را کمی دقیق‌تر بررسی کنیم. یک صبحانه‌ی معمولی در آمریکا یا بریتانیا را درنظر بگیرید؛ یک فنجان چای یا قهوه، یک یا دو تکه نانِ تُست، شاید مقداری گوشتِ خوک و تخم‌مرغ، یک لیوان شیر، و شاید کمی میوه به‌عنوان گوشه‌ی چشمی به سلامت و باریکی دور کمر. حال باید دید برای تهیه‌ی این مواد غذایی چه میزان آب مصرف شده است. با قهوه شروع می‌کنیم؛ خب، ممکن است بگویید من قهوه‌ی پررنگ را ترجیح می‌دهم و شک ندارم که در این قهوه آب به‌کار رفته است. چرا که بخش زیادی از لیوان از آب پر می‌شود. شاید… اما اگر به شما بگویم که در فنجان قهوه‌ی اسپرسوی شما ۱۴۰ لیتر آب به‌کار رفته است، چطور؟ بله، ۱۴۰ لیتر! ممکن است فکر کنید پرت و پلا می‌گویم، اما این ۱۴۰ لیتر همان آب پنهانی است که در قهوه‌ی شما نهفته است. همان مقدار آبی که برای پرورش، تولید، بسته‌بندی و حمل‌و‌نقل دانه‌های قهوه به‌کار رفته است. این یک مثال ساده است که منظور ما از «آب پنهانِ» به‌کار رفته در هرچیز چیست. مطمئنم شما هم با من موافقید که این مقدار، بسیار بیشتر از چیزی است که ابتدا فکر می‌کردید. اما این تنها نوک کوه یخی از آب پنهان است که شما در صبحانه‌تان مصرف می‌کنید.

نان تُست. برای آنکه یک نان تُست روی میز ما گذاشته شود، معادل ۴۰ لیتر آب مصرف می‌شود. این عدد مقدار آبی است که برای تولید، حمل‌و‌نقل و سرانجام پختن نان استفاده شده. این یعنی برآورد هزینه از زبان آب. برای یک عدد سیب، ۷۰ لیتر. تخم‌مرغ ۱۲۰ لیتر. یک لیوان شیر ۲۴۰ لیتر، و برای یک بُرشِ گوشت خوک ۴۸۰ لیتر. درمجموع، این صبحانه‌ی انگلیسی، ۱۱۰۰ لیتر هزینه دارد؛ این یعنی کمی بیشتر از یک متر مکعب آب. اگر تصور یک متر مکعب آب برایتان دشوار است، سه وان حمام پر از آب را درنظر بگیرید، سه وان آب؛ این برابر است با هزینه‌ی صبحانه‌ی شما از زبان آب.

از این سه وانِ پرآب که صرف یک وعده صبحانه می‌شود، بیشتر از دوسوم آن صرف تهیه‌ی فرآورده‌های حیوانی می‌شود_ یعنی چیزهایی مثل شیر، تخم‌مرغ و گوشت خوک. گوشتی که افراد گوشتخوار مصرف می‌کنند، عامل مصرف بیشترین میزان آب در زندگی‌شان است. برای رژیم یک فرد گوشتخوار در آمریکا و اروپا، به‌طور متوسط روزانه حدود ۵ متر مکعب آب مصرف می‌شود. این رقم به این معنی است که تنها برای سیرکردن و سیراب کردن هر فرد گوشتخوار روزانه حدود ۱۵ وان پرآب مصرف می‌شود.
گیاهخوارها(۱)، در رابطه با مصرف آب، می‌توانند خود را اندکی صرفه‌جوتر بدانند؛ آنها روزانه تنها حدود ۸ وان پُرآب مصرف دارند. میلیون‌ها نفر افرادی را که در جوامع غربی زندگی می‌کنند درنظر آورید و همینطور تمامی آن وان‌های پر از آب را، این یک رقم بسیار بزرگ است(۲).
http://i64.tinypic.com/33o0dq1.jpg
منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گران‌بهاترین دارایی زمین – نوشته‌ی تونی اَلِن – ترجمه‌ی آرش حسینیان – ۱۳۹۴

۱. بایستی توجه داشت که بخش اعظم ردپای آب یک شخصِ وجترین، مربوط به آب پنهان موجود در شیر لبنی و فرآورده‌های آن (https://doi.org/10.1016/j.envint.2013.09.011) است. پس چنانچه به‌جای مقایسه‌ی رژیم غذایی همه‌چیزخوارانه و وجترین که دربالا صورت گرفته است، رژیم غذایی همه‌چیزخواری و وگن را در نظر بگیریم، این اختلاف بسیار بیشتر و چشمگیر‌تر (https://t.me/VEGReferences/135) می‌شود. یک رژیم وگن نسبت به رژیمی وجترین، محیط‌زیستی‌تر (https://t.me/iranveg/1641) است و البته، اخلاقی؛ با کنار گذاشتن شیر لبنی، از تجاوز (https://t.me/VEGMedia/52) مکرر به گاوهای ماده برای تهیه شیر و همچنین کشتار گوساله‌های نر، برای تغذیه‌تان جلوگیری می‌کنید. برای مبارزه با خشکیدگی کشورمان و حفظ آن برای نسل‌های آینده (https://t.me/VEGMedia/122)، وگن شویم. این تحول برای سلامتی‌مان (https://t.me/nutritionfactsfarsi/26) نیز آثار مهمی خواهد داشت.🌱

۲. تونی اَلِن، جغرافیدان بریتانیایی، بابت طرح مفهوم انقلابی «آب پنهان»، برنده‌ی جایزه «آب استکهلم» شد. او استاد کینگز کالج لندن و دانشکده‌ی مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن است.

🔺سه شرکت گوشتی – جی‌بی‌اس، کارگیل و تایسون – در سال گذشته بیشتر از کل کشور فرانسه گاز گلخانه‌ای منتشر کرده‌اند که تقریبا چیزی به اندازه‌ٔ بزرگترین شرکت‌های نفتی مانند اگزون، بی‌پی و شل بوده است.

🔺انتشار گازهای گلخانه‌ای این شرکت‌ها، ممکن است ما را به نقطه‌ای غیرقابل‌بازگشت بکشاند.

🔺در سال ۲۰۱۶ بیست شرکت برتر‌ گوشتی و لبنیْ گازهای گلخانه‌ایِ بیشتری نسبت به کشور آلمان، که تابه‌حال بزرگترین آلوده‌کننده‌ٔ اقلیمی در اتحادیه اروپا بوده، تولید کرده‌اند. اگر این شرکت‌ها یک کشور می‌بودند، هفتمین کشور آلوده‌کننده‌ٔ جهان می‌شدند. هم‌اکنون واضح است که دنیا نمی‌تواند بدون پرداختن به انتشار سرسام‌آور گازهای گلخانه‌ایِ بزرگترین شرکت‌های مختلط گوشتی و لبنی از فاجعه‌ٔ اقلیمی جلوگیری کند.

🔺درحال حاضر تولیدات دامی باعث حدود  ۱۵ درصدِ کل انتشار گازهای گلخانه‌ای دنیا می‌شود، که حتی از بخش حمل‌و‌نقل هم بیشتر است. اگر مطابق پیش‌نگری فائو تولید [گوشت و لبنیات] همچنان افزایش یابد، انتشار گازهای گلخانه‌ای از آستانه‌ای خواهد گذشت که تولیدات گوشتی و لبنی به‌تنهایی، فاتحه‌ٔ توانایی ما در نگه داشتن دما زیر سناریوهای مصیبت‌بار را خواهد خواند.

🔺بزرگترین شرکت‌های گوشتی و لبنی داستان دیگری برای شما خواهند گفت. آن‌ها توضیح خواهند داد که تولیدات‌شان برای امنیت غذایی جهانی ضروری است و درنتیجه باید از این مخصمه‌ [ردپای بزرگ اقلیمی] خلاص شوند و حتی بهتر از آن، مشوق‌هایی مالی برای سرهم‌بندی کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای‌شان دریافت کنند. چنین چیزی واقعیت ندارد. این شرکت‌ها مقادیر گسترده‌ای گوشت و لبنیاتِ یارانه‌ای در کشورهایی انگشت‌شمار تولید می‌کنند که تولیداتشان همین حالا بیشتر از اندازه مصرف می‌شود.

▪️برای مشاهدهٔ راه‌حل‌های این مسأله گزارش کامل پژوهش را که حاصل همکاری سازمان‌ها و نهادهای GRAIN, IATP و Heinrich Böll است در لینک زیر بخوانید و یا نتایج پژوهش دانشگاه آکسفورد را دربارهٔ اثرات تغییر رژیم غذایی‌مان اینجا (https://t.me/iranveg/1098) ببینید.

منبع:

Big meat and dairy’s supersized climate footprint  (https://www.grain.org/e/5825)– GRAIN, IATP and Heinrich Böll Foundation – ۲۰۱۷

حق حیوان؛ خطای انسان
(روزنامۀ ایران، ترجمه فرزانه اسکندریان)

به تازگی نشر کرگدن کتابی از «تام ریگان» فیلسوف اخلاق و استاد دانشگاه کارولینای شمالی، تحت عنوان «درآمدی بر فلسفه اخلاق؛ حق حیوان، خطای انسان» (https://t.me/iranveg/1761) منتشر کرده که با قلم بهنام خداپناه جامه فارسی به تن کرده است. به همین خاطر تصمیم گرفتیم گفت‌وگویی از تام ریگان با وبسایت The Animals’ Voice که چند ماه پیش از مرگش انجام و اخیرا منتشر شده است را در اختیار مخاطبان قرار دهیم.

*پروفسور ریگان، چگونه متحول شدید؛ چه چیزی باعث شد که نگاهتان به حیوانات تغییر کند و حقوق آنان در مرکز توجه‌تان قرار گیرد؟

در دوران تحصیل هوشِ یادگیری نداشتم. در کمال تأسف باید بگویم برای تفریح به ماهیگیری می‌رفتم و در مدرسه با اشتیاق، حیوانات را کالبدشکافی می‌کردم. به باغ وحش و سیرک علاقه داشتم. حتی، برای همسرم کلاهی از پوست سمور خریدم. در آن دوران، بینایی داشتم، اما نمی‌دیدم. شنوایی داشتم، اما نمی‌شنیدم. حدودا در دهه سوم زندگی متحول شدم. (البته بگذارید داخل پرانتز بگویم که همسرم طی این تحول درونی در کنارم یا حتی یک قدم جلوتر از من بود). من هنگام جنگ با ویتنام در جنبش ضدجنگ فعالیت داشتم و به عنوان یک فیلسوف قصد داشتم مقاله‌ای انتقادی در این باب بنویسم. تا اینکه یک روز کتاب «داستان تجربیات من با راستی» گاندی را خواندم. این اثر زندگی‌ام را متحول کرد؛ نه به این دلیل که از همه جهات با گاندی موافقم. او صلح‌جویی تمام‌عیار بود و اعتقاد داشت خشونت در همه حال اشتباه است. در مقابل، من از طبقه کارگر هستم و این طرز تفکر چندان برایم قابل هضم نیست.

گاندی از جهت دیگری زندگی‌ام را تغییر داد. در حالیکه تلاش می‌کردم علیه خشونت به انسان‌ها در جنگ ویتنام فعالیت کنم، گفتمان او باعث شد از خودم بپرسم «حال چگونه می‌توان خشونت نسبت به موجودات دیگر به جز انسان را توجیه کرد؟ فکر می‌کنی حیوانات مرگ شیرینی دارند؟» به همین خاطر، به کشتارگاه رفتم و قطعه قطعه شدن حیوانات برایم ظاهری بسیار وحشتناک داشت. دیگر نمی‌توانستم هم فعال ضدجنگ باشم و هم از گوشت حیوانات مصرف کنم. هرچه بیشتر درباره خشونت علیه حیوانات در مزارع و آزمایشگاه‌ها فکر می‌کردم، قلبم بیشتر آزرده می‌شد. این تجربه عادات زندگی‌ام را تغییر داد.

*شما اساسا موضعی اخلاقی نسبت به حیوانات و حقوق آنها دارید. در کتاب «دفاع از حقوق حیوانات» موفق شدید دیدگاهی متقاعدکننده ارائه دهید. نخستین عکس‌العمل‌ها نسبت به این اثر که در سال ۱۹۸۳ منتشر شد، چه بود؟ آیا از آن زمان تا کنون، دیدگاه فیلسوفان و دانشگاهیان پیرامون حقوق حیوانات تغییری داشته‌است؟ به نظر شما، این نظریات اخلاقی چقدر با افکار عمومی و دروس مدارس ما هنوز فاصله دارد؟

فیلسوفان هیچگاه یکدیگر را بدون شرط تأیید نمی‌کنند. ما در درک مفهومِ لغات، سختگیری به خرج می‌دهیم و سعی داریم صحت و اعتبار پیش‌فرض استدلال‌ها را مشخص کنیم. پس باید بگویم همکارانم دیدگاه من یا فیلسوفان دیگر را بدون بحث و تردید تأیید نمی‌کنند. زمانی که در دهه ۱۹۷۰ آغاز به نگارش درمورد اخلاق و حیوانات کردم، در هیچ کدام از ۳۶۰۰ کالج و دانشگاه آمریکا، درس و واحدی به نام «حقوق حیوانات» وجود نداشت. اما امروزه تقریبا تمام دانشگاه‌ها این مبحث را تدریس می‌کنند و به بحث می‌گذارند. به هر حال، تغییری که در آمریکا رخ داد بسیار چشمگیر بود.

نخست، این تحول از فیلسوفان و متفکران آغاز شد. کتاب‌ها و مقالات زیادی درباره تعهد اخلاقی ما نسبت به حیوانات نوشته شد. درست زمانی که ادبیات مناسبی شکل گرفت و متون زیادی درباره این موضوع در دسترس قرار گرفت، فیلسوفان مبحث «حقوق حیوانات» را به دروس دانشگاهی معرفی کردند. متفکران دینی نیز به همین ترتیب کار کردند و در حوزه خود به نتایج مشابهی رسیدند. متخصصان حقوقی در کنار تاریخ‌شناسان، جامعه‌شناسان، روانشناسان و مردم‌شناسان نظرات خود را اعلام کردند. منظور من این نیست که همه استادان و متفکران با حقوق حیوانات موافق هستند، بلکه می‌خواهم بگویم اکنون این موضوع، در کلاس‌های درس به بحث گذاشته می‌شود و محل تأمل دانشمندان قرار می‌گیرد. بنابراین، تغییرات در این حوزه عمیق بوده است که از تحول انقلابی، بدون پیشینه تاریخی، چیزی کم نداشت. منظور این است که ملت‌های گوناگون جهان در یک سطح قرار ندارند و آنچه که در آمریکا ثابت شده است لزوما در کشوری دیگر صحت ندارد. حتی دانشگاه‌های مختلف نیز همگون نیستند. اما باز هم باید گفت که هر چیزی یک فرایندی دارد که باید طی شود تا به تغییر برسد. یکی از کتاب‌های من به نام «قفس‌های خالی: مواجهه با چالش حقوق حیوانات» در چین ترجمه شده ‌است. بله، چین! به محض اینکه محتوای فلسفی مناسب و کافی در اختیار استادان چینی قرار بگیرد، تحولی مشابه در چین رخ خواهد داد. کشورهای دیگر نیز با همین روند روبرو هستند.

*شما معتقد هستید که باید قفس‌های حیوانات در جهان خالی شود، به عبارتی باید جهانی داشته باشیم که موجودات غیرانسانی را کالایی برای استفاده ندانیم. به نظر شما، دیگر وقتش رسیده است که بگوییم چراغ اخلاقیات در قبال حیوانات را باید در درونمان روشن کنیم؟

پیشتر نیز گفته‌ بودم، من مخالف صد در صد خشونت نیستم. برای مثال، اگر جان کودکان در معرض خطر باشد، و تنها راه نجات آنان استفاده از ابزار خشونت باشد، چه کسی از میان ما مخالفت خواهد کرد؟ من قصد داشتم بگویم نباید قفس را مانند گلدانی دانست و تصور کرد که می‌توانیم نگاهی یک طرفه به آن داشته باشیم؛ بلکه این نگاه را باید دوطرفه دانست. پیش از مطالعه کتاب گاندی، من هم نگاهی یک طرفه داشتم و معتقد بودم که حیوانات برای خوراک و پوشاک ما در این دنیا آفریده شده‌اند. اما وقتی گاندی آگاهی من را ارتقا داد، دیدگاهم نسبت به حیوانات تغییر کرد. همه چیز در اطراف ما به همان شکل قبلی هستند، اما وقتی دیدگاهمان تغییر می‌کند، آنها را متفاوت می‌بینیم، حیوانات تغییر نکرده بودند، این من بودم که متحول شدم و دیگر آنها را موجوداتی دوست‌داشتنی می‌دیدم، نه غذا، یا لباس! هدف من در طول سی سال این بود تا فرصتی را مهیا کنم که دیدگاه مردم را نسبت به حیوانات تغییر دهم. این روند در زندگی من اتفاق افتاد و می‌تواند برای بقیه انسان‌ها هم شکل بگیرد. به این تغییر خوشبین هستم.

#اخلاقی

منبع:
http://www.iran-newspaper.com/newspaper/item/497411

(ترجمۀ بخش‌هایی از چکیدۀ مقاله)

مداخلات تغذیه‌ای، حاکی از وجود ارتباطی میان رژیم‌های گیاه‌پایه و بهبود بهزیستی روانی، کیفیت زندگی و کنترل هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) در مبتلایان به دیابت بوده‌اند. مقاصد این مرور [مقالات]، تحلیل نظام‌مند پیشینه پژوهشیِ موجود دربارۀ مداخلات رژیم گیاه‌پایه با هدفِ بررسی دیابت در بزرگسالان و تشریح روشنِ فواید چنین مداخلاتی روی بهزیستی است. این [مقالۀ حاضر] مروری نظام‌مند از کارآزمایی‌های کنترل شده است.

در مقایسه با راهبردهای مختلف و رسمیِ انجمن‌های دیابت و دیگر رژیم‌های غذایی قابل‌قیاس، رژیم‌های گیاه‌پایه با بهبود قابل‌توجه در بهزیستی هیجانی، تندرستیِ فیزیکی، افسردگی، کیفیت زندگی، سلامت عمومی، سطوح HbA1c، وزن، کلسترولِ کل و ال‌دی‌ال پیوند داده شده‌اند. رژیم‌های گیاه‌پایه می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی سلامت روانی، کیفیت زندگی، سطوح HbA1c و وزن و درنتیجه مدیریت دیابت را بهبود بخشند.

Toumpanakis A, Turnbull T, Alba-Barba I. Effectiveness of plant-based diets in promoting well-being in the management of type 2 diabetes: a systematic review (http://dx.doi.org/10.1136/bmjdrc-2018-000534). BMJ Open Diabetes Research and Care 2018;6:e000534.

(ترجمۀ بخش‌هایی از مقاله)

🔸یافته‌هایی از هر دو مطالعۀ هم‌گروهی تصدیق می‌کند وقتی بحثِ سلامت فردی و جمعی به میان می‌آید، گیاهخواری دارای مزایایی است. مباحثه‌ها دربارۀ فواید، کفایت تغذیه‌ای و آثار سلامتی الگوهای رژیمیِ متفاوت، غالبا مبتنی بر میزان غذاهای گیاهی در رژیم غذایی است. در سرتاسر دنیا، بیماری‌های کاردیومتابولیکی، شامل اضافه‌وزن و چاقی و بیماری‌های مزمن‌ شیوع کمتری در میان گیاهخواران دارد. گیاه‌خواران همچنین برای طول‌عمرشان شناخته شده‌اند. از آنجا که پژوهش‌ها شواهد انبوهی را مبنی بر پیامدهای مثبت غذاهای گیاهی بر سلامتیِ انسان و تاثیرات مخرب گوشت‌ها نشان می‌دهند، غیاب یا محدود بودن گوشت و غنی بودن غذاهای گیاهی از نظر تنوع و مقدار در رژیم‌های گیاهخواری، ممکن است به‌طور مستقل توضیحی برای فواید مشاهده شدۀ آن برای سلامتی باشد. با این‌حال، نشان داده شده است رژیم‌های گیاه‌پایۀ متعادلی که شامل مقادیر نسبتاً کمی غذاهای حیوانی، مانند تخم‌مرغ، لبنیات و/یا ماهی‌اند نیز برای سلامتی فوایدی دارند.

🔸مقایسه‌ای از انتشار گازهای گلخانه‌ایِ (GHG) مرتبط با رژیم غذایی استانداردِ ۸۳۶۸ کیلوژول (۲۰۰۰ کیلوکالری) بین الگوهای تغذیه‌ای در Adventist Health Study-2 (گیاهخواری، شبه-گیاهخواری، غیرگیاهخواری) و EPIC-Oxford (وگن، وجترین، ماهی‌خوارها، کم‌گوشتخوارها، گوشت‌خوارهای میانه‌رو، شدیداً گوشتخوارها) با استفاده از ارزیابی‌های چرخۀ حیات در تصویر شمارۀ سه [ضمیمه شده در انتهای پست] نشان داده شده است. در هر دو مورد، کاهش یا حذف گوشت از رژیم‌های غذایی می‌تواند باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای شود: در [پژوهشِ] AHS-2 در گیاهخواری و شبه-گیاهخواری در مقایسه با غیرگیاهخواری به‌ترتیب حدود ۲۹ و ۲۲ درصد، و در [پژوهشِ] EPIC-Oxford در گوشت‌خواری به‌شکلی میانه‌روانه (روزانه ۵۰ تا ۹۹ گرم گوشت) ۲۲ درصد، و در رژیمی بدون گوشت یا وگن در مقایسه با شدیداً گوشتخواری (روزانه بیشترمساوی ۱۰۰ گرم گوشت) تا ۶۰ درصد [کاهش گازهای گلخانه‌ای مشاهده شده است].

🔸مسلم می‌دانیم که جانبداری از رژیم‌های گیاه‌پایه در سطحی جهانی مغتنم است. تحولِ رژیم‌های غذایی در سرتاسر دنیا از حیوان‌پایه به گیاه‌پایه، در دستیابی به امنیت غذایی و اهداف پایداری* اهمیتی فوق‌العاده دارد. کاستن از مصرف گوشت و دیگر محصولات حیوانی باعث خواهد شد که مقادیر قابل‌توجهی غذا برای مصرف مستقیم انسان دردسترس قرار گیرد، روشی کارآمدتر و پایدارتر برای تغذیۀ مردم که می‌تواند از ناامنی غذایی نیز بکاهد. علاوه‌براین، شواهدِ مبنی بر وجود ارتباط بین مصرف گوشت به‌ویژه گوشت قرمز و فرآوری شده با پیامدهای مضر بر سلامتی، در حال افزایش است. صرفا از دیدگاه سلامتی، هیچ نیازی به مصرف گوشت نیست. پذیرش کامل رژیم‌های بدون گوشت (گیاهخواری) در سطحی جهانی این پتانسیل را دارد که کاملا به‌طور همزمان عرضۀ غذا را بهینه کند، سلامتی را ارتقا دهد، پایداری محیط‌زیستی را افزایش بخشد و پیامدهای عدالت اجتماعی را به‌پیش ببرد.

منبع:
Siapco, Gina & Sabaté, Joan. (2018). Health and sustainability outcomes of vegetarian dietary patterns: a revisit of the EPIC-Oxford and the Adventist Health Study-2 cohorts (https://doi.org/10.1038/s41430-018-0310-z). European Journal of Clinical Nutrition.

*سازمان ملل، پایداری را چنین تعریف کرده است: «تامین نیازهای کنونی بدون به‌خطر انداختن توانایی نسل‌های آینده برای تامین نیازهای خودشان». برای مطالعۀ بیشتر دربارۀ اهداف توسعه پایدار سازمان ملل، اینجا (http://unhabitat.org.ir/?page_id=1375) را بخوانید.

مصرف پروتئینِ گیاهی به‌جای حیوانی، به‌طور قابل‌توجهی بر سلامتِ مردم، هدررفت غذا و انتشارِ گازهای گلخانه‌ای تأثیر خواهد گذاشت.

آمریکای وگن؟

آیا آمریکایی‌ها واقعا می‌توانند روش زندگی خود را رها کرده و طمع شرکتیِ صنایعِ دامی-زراعیِ متکی به حیوانات و “تفریحاتی” مثلِ گاوسواری رودِئو یا شکارِ حیواناتِ بی‌دفاع در نیمه‌شب را کنار بگذارند؟

پژوهشِ جدید منتشر شده در مجلۀ Proceedings of the National Academy of Sciences نشان می‌دهد که این امر شدنی است، و گرسنگی هرسالهٔ حدوداً ۴۱ میلیون آمریکایی، به گذشته‌ها خواهد پیوست. با پیروی از رژیمی وگن می‌توان خوراک همهٔ مردم آمریکا، به‌علاوهٔ ۳۵۰ میلیون نفرِ بیشتر را تأمین کرد.

این مطالعه مصارف کشاورزیِ ایالات متحده که به پرورش دام برای سیستم غذایی تخصیص داده شده و جایگزینیِ آن با کشاورزیِ لازم برای رژیمِ غذاییِ وگن را بررسی کرد. طبق تحقیقاتِ آن‌ها، زمینِ اختصاص داده شده می‌تواند دو برابر بیشتر از مقدارِ کنونی، غذا تولید کند.

مطابقِ این پژوهش، اگر همین زمین به‌جای پرورشِ حیوانات برای سلاخی، به کشتِ گیاهان اختصاص می‌یافت، کشاورزانِ آمریکایی می‌توانستند دو برابرِ جمعیتی که درحال حاضر تغذیه می‌کنند را غذا بدهند.

در پژوهش آمده است: «جایگزینی همزمان تمام اقلام حیوانی در رژیم غذایی ایالات متحده با گزینه‌های گیاه‌پایه باعث افزودن غذای کافی به‌طور کامل، برای تغذیه‌ٔ ۳۵۰ میلیون نفرِ بیشتر می‌شود که بسیار بالاتر از فواید موردانتظارِ حذف تمام هدررفت‌های‌‌ غذایی در زنجیرهٔ تامین است.»

کشور وگن

ران مایلو، محققِ [علم] پایداری در بنیادِ علومِ وایزمن اسرائیل، که رهبریِ مطالعه را به‌عهده داشت همراه با پژوهشگرانش، مواد غذایی پرورش داده شده در گسترهٔ فعلی [آمریکا] را با جانشین‌های گیاه‌پایه‌ای که از نظرِ ارزشِ تغذیه‌ای قابلِ مقایسه بودند، جایگزین کردند تا به‌طورِ مناسبی، در عین تغییر به رژیمی وگن، سطحِ بهینه‌ای از سلامتی، قابل قیاس با آنچه درحال‌حاضر از نظر تغذیه‌ای مرسوم است برای کشور حفظ کنند. که همان مقدار کالری، پروتئین، فیبر و ویتامین‌ها را، بدونِ افزایشِ مقدار چربی، در رژیمِ غذایی فراهم می‌کند.

این گروه محققان پی‌بردند: «ترکیبی از سیب‌زمینی، بادام‌زمینی، لوبیای‌سویا و بقیهٔ گیاهان، با ارزش غذاییِ برابر، می‌تواند کلِ مقدار غذای در دسترس برای خوردن را تا ۱۲۰% افزایش دهد.»

تحقق آمریکایی وگن در عمر ما؟

با چاقیِ مفرط، تغییرات اقلیمی و افزایشِ هر روزهٔ جمعیت، به سویی می‌رویم که نمی‌توانیم این امر را انکار کنیم.

(نوشتۀ اِما ویلیامز)

https://goo.gl/XGMQp2

چکیدهٔ این مقاله را در اینجا (https://t.me/VEGReferences/158) بخوانید.

منبع:

https://goo.gl/vGd73V